Nic nie wskazuje na to, żebyś miał dyssocjalne zaburzenia osobowości. Jesteś zupełnie normalną jednostką, czasami wybuchasz gniewem, czasami płaczesz, jest Ci wstyd i masz wyrzuty sumienia, a czasami szczerze się cieszysz i dzielisz się radością z innymi.

Owszem, zdarzają Ci się zachowania antyspołeczne, może odrobinę częściej aniżeli ludziom z Twojego otoczenia, ale nie ma w tym niczego wychodzącego poza granice normy.

Niektóre Twoje zachowania wydają się niepokojące. Zastanów się, czy aby nie jesteś za bardzo skupiony na sobie? Czy nie lekceważysz potrzeb i uczuć innych ludzi? Twoje skłonności do manipulowania innymi i mijania się z prawdą mogą na dłuższą metę okazać się niebezpieczne.

Nie lubisz, kiedy ktoś podważa Twoją wartość, ale pamiętaj, że nie ma ludzi niezastąpionych. Nie jesteś samotną wyspą, postaraj się więc bardziej otworzyć na swoje otoczenie, nie sądź po pozorach i nie oceniaj zbyt pochopnie.

Niczym się nie przejmujesz, liczy się dla Ciebie własna wygoda i satysfakcja. Nie obchodzi Cię, ile osób przy tym wykorzystasz i skrzywdzisz, ile praw złamiesz i iloma kłamstwami się posłużysz. Cel uświęca środki, więc ani Ci w głowie tracić czas na skruchę czy poczucie winy.

Jesteś czarujący i łatwo przychodzi Ci omotanie innych, masz wrażenie, że jesteś niezastąpiony, ale wiele za tym nie idzie - nigdy nie budujesz trwalszych relacji z innymi ludźmi, ponieważ kompletnie nie pojmujesz, na czym się one opierają.