Bezkompromisowa i niekonwencjonalna chłopczyca żyje jak chce, po swojemu. A chce dobrze się bawić i czerpać z życia garściami. Odrzuciła gorset i skomplikowane fryzury, ma krótkie włosy, sukienkę z obniżonym stanem, lubi frędzle, bluzki bez rękawów i małe, płaskie kołnierze typu Piotruś Pan. Nic sobie nie robi z tego, kto i co sobie o niej pomyśli. Tańczy, chodzi na randki, jest niezależna i samodzielna. Ma własne zdanie i je demonstruje.

Nikt jednak jej nie odmówi stylu i nawet po całej przetańczonej nocy wygląda, jakby właśnie wybierała się na bal, najchętniej zmieniając popołudniową sukienkę koktajlową na nieco dłuższą wieczorową, z welwetu bądź satyny, ozdobioną koralikami, haftkami bądź cyrkoniami.

Ikony stylu tego okresu to Barbara Stanwyck, Ava Gardner, Joan Crawford, Ginger Rogers. Moda staje się bardziej praktyczna i konserwatywna. Nie ma czasu ani klimatu na mrzonki, ozdóbki, fidrygałki. Popularne są uniformy i sukienki wzorowane na uniformy, koszulowe bluzki z podkreślonymi ramionami, patki i pagony w militarnym stylu.

Wysoka talia i krój linii A służy sylwetce w kształcie klepsydry. Zaopatrzenie w materiały jest bardziej niż skromne, królują zatem pomysłowość, oszczędność i umiejętność kreatywnego wydobycia czegoś z niczego. Liczy się prostota, gładkość, rozsądek i jeden strój, który można dowolnie adaptować do każdej okazji - jak krótka kurteczka z paskiem w talii czy szmizjerka.

Dla kobiety lat 50. nie ma rzeczy niemożliwych. Jest perfekcyjna w każdym calu, idealna pani domu z wyglądem dopracowanym do najmniejszego detalu. Czy rozkloszowana, czy ołówkowa - zawsze przedłożysz spódnicę czy sukienkę ponad spodnie. Tęsknisz do czasów eleganckich dodatków: rękawiczek, parasolek, pończoch, torebek. urzeka Cię bezpretensjonalny styl pin-up, pastelowe barwy, delikatne wzory.

Spódnica na kole? Czemu nie? Buty na słupkowym, ściętym obcasie? Chętnie! Perły na szyi, a wąziutka talia podkreślona odpowiednim paskiem. Dojrzała, samoświadoma, perfekcyjnie zorganizowana, zawsze umie się znaleźć i jest ozdobą każdego towarzystwa. To właśnie Ty, niepodrabialna, bardzo kobieca i niezwykle elegancka.

Dekada modowych kontrastów i sinusoidy w stylu. Początek dekady należał do pierwszej damy Jacqueline Kennedy, która promowała skromność, żakiet zapinany na jeden guzik, buty na płaskim obcasie i przemyślane akcesoria, decydujące o wyrazie stroju. Brigitte Bardot natomiast zaraziła panie upodobaniem do krateczki i koronki. Spódniczki stawały się coraz krótsze, kroje coraz bardziej figlarne. Celebrujmy młodość! Takie hasło weszło na salony, niosąc ze sobą kokardy, okrągłe dekolty, trapezowe sukienki, stroje baby-doll i bombki. Im bardziej filigranowo, tym lepiej!

Strój miał sprawiać wrażenie, że kobieta jest mniejsza niż w rzeczywistości, akceptuje i podkreśla swoją dziewczęcość. Triumfy święciła modelka Twiggy. Audrey Hepburn nauczyła panie nosić spodnie capri i rurki, w ogóle spodnie zaczęły być wreszcie powszechnie akceptowanym strojem dla kobiet. Późne lata 60. natomiast przyniosły ze sobą styl hippie, czesany wiatrem, pełen kwiatów, powiewnych materiałów, batiku, dzwonu i sandałów.

Gorączka sobotniej nocy i czasy disco, oto istota lat 70. Wolność, indywidualizm, wyrażanie siebie - takie hasła przewijały się w opiniotwórczych magazynach mody. Dopasowane linie podkreślały smukłość sylwetki i długie nogi. Projektanci mody czerpali pełnymi garściami ze wszelkiego typu subkultur.

Kobiety nosiły jednoczęściowe kombinezony, spodnie z rozszerzonymi nogawkami, tuniki i kimona, turbany i tenisowe opaski, sportowa świeżość szła w parze z kilometrowymi sztucznymi rzęsami i kreską na oku, a anarchistyczny i buntowniczy styl punk przeplatał się z kobiecym, eleganckim i stonowanym glamour. Innymi słowy, to dekada dla tych, którzy nie lubią w modzie jednego obowiązującego trendu i pragną wyrażać strojem nie tylko osobowość, ale również nastrój i emocje, chociażby chwilowe.

Styl dla ludzi odważnych, pewnych siebie, kontrowersyjnych, lubiących rzucać się w oczy i skupiać na sobie uwagę. To właśnie w tej dekadzie narodził się power dressing dla kobiet pnących się po szczeblach kariery i demonstrujących strojem siłę charakteru. Blezery, garsonki, spódnice za kolano, tweed i mocno zaznaczone ramiona, marynarki - kobiety zdecydowały, że czas, by zacząć na nie patrzeć jak na pełnoprawnych profesjonalistów. Nie brakowało cekinów i połyskujących materiałów, dużych, geometrycznych wzorów, ciężkiej biżuterii w ekstrawaganckich formach.

Włosy ujarzmione przez trwałą sugerowały, że ich właścicielka jest kobietą zajętą i nie ma czasu na długą walkę z fryzurą. Wśród ikon mody z jednej strony brylowała Madonna, z drugiej - księżna Diana. Makijaż był śmiały, nasycony kolorami, a po godzinach triumfy święciły stroje do aerobiku i stylizacje new romantic.

W porównaniu z geometrycznymi i rozbuchanymi latami 80. ta dekada jawi się niemal minimalistycznie. To ona przywróciła do łask czerń, szarość i kolory ziemi. To ona przyniosła nam styl casual i swobodne piątki w biurach. Nauczyłyśmy się, jak dobierać dżinsy do typu sylwetki. Triumfy święciła muzyka pop, ale też grunge, który jako styl zawojował garderobę zbuntowanej młodzieży.

Były też wątpliwe eksperymenty w rodzaju utlenionych włosów, spodenek rowerowych czy neonowych kurtek z ortalionu, ale przede wszystkim triumfy święciła swoboda i luz blues: bandany, swetry w paski, podarte dżinsy, wojskowe buty, luźne koszule zarzucane na T-shirty, bluzy sportowe i tenisówki. Wymarzona dekada dla zwolenników naturalności, bezkompromisowości i wygody, dla których najważniejsze to dobrze czuć się w swojej skórze.